Back from the grave

Blogs zijn dood en begraven door Feestboek en Twieter en vanalles. Ik heb de sociale media gevoed en ervaren en heb geen tijd noch goesting om me daar nog mee bezig te houden. Ik ben niet op zoek naar bevestiging, ik was er al, en likes noch dislikes kunnen iets veranderen aan wat ik doe in het niet-digitale leven. Maar hier krijg je nog de tijd om je gedachten op een rij te zetten, en genoeg karakters om dat te doen. Het duurde een tijdje om dit te beseffen. Maar het verstand komt niet voor de jaren. Niet dat iemand dit hoeft te lezen. Het schrijven is al een beloning op zich. Iedere dag is een nieuwe dag, met kleine en grote hindernissen, successen en frustraties. Gelukkig maar want anders was elke dag hetzelfde. Journaille in hart bericht ik steeds over anderen. Dit gaat over hoe dit tot stand komt, en wat ondergetekende daarbij denkt.