Meteen terug naar de gewone mensen in de tweede repo :)

Leutig Petegem Jodelt, ondanks het strontweer : veel wind, kou en regen, veel leute gehad met de worstenbrader en jodelaars, die dan nog de micro, vers uit de modder geraapt, ter hand namen :D

Het begin, een week geleden.

We overbruggen hier acht jaar sinds de laatste post op één avond, maar die ouwe jas zit gelijk nog even hoed als indertijd. Vorige week carnaval Ledeberg gedaan op vraag van een carnavalier, en twas fun, maar nat en koud.

Lang verhaal kort, ik werk nog steeds voor AVS

Iets langer, ik heb sindsdien 7 jaar voor het magazine Kiosk gewerkt, veel leute gehad als camerareporter voor reportages van, met en over gewone mensen in de Vlaamse Ardennen, tot het programma werd afgeschaft. Dat was de feestboekperiode.. Dan weer naar het nieuws gevlogen, en producties gemaakt voor het Oost-Vlaams Provinciebestuur. Nu draai ik Rond De Toren, een beetje Kiosk- achtig, maar met meer inmenging van bovenaf. Eerst per week één gemeente (Man Bijt Hond/iedereen Beroemd, maar dan met éénmansploeg), daarna een week per regio, en sinds twee weken regiovrij maar met themarestricties (weekendrepos, portretje, voxpops en weekendaankondiging). Het is vrijer maar minder dan bij Kiosk. Het programma moet groeien, en ik krijg hulp van een collega, Geert. Maar het is nog zoeken naar een definitieve formule.

Back from the grave

Blogs zijn dood en begraven door Feestboek en Twieter en vanalles. Ik heb de sociale media gevoed en ervaren en heb geen tijd noch goesting om me daar nog mee bezig te houden. Ik ben niet op zoek naar bevestiging, ik was er al, en likes noch dislikes kunnen iets veranderen aan wat ik doe in het niet-digitale leven. Maar hier krijg je nog de tijd om je gedachten op een rij te zetten, en genoeg karakters om dat te doen. Het duurde een tijdje om dit te beseffen. Maar het verstand komt niet voor de jaren. Niet dat iemand dit hoeft te lezen. Het schrijven is al een beloning op zich. Iedere dag is een nieuwe dag, met kleine en grote hindernissen, successen en frustraties. Gelukkig maar want anders was elke dag hetzelfde. Journaille in hart bericht ik steeds over anderen. Dit gaat over hoe dit tot stand komt, en wat ondergetekende daarbij denkt.